اکبر، علی‌اکبر
مداح: حاج محمود کریمی
عنوان: امام حسین علیه السلام
سبک: روضه
روضه همراه با متن
متن روضه
اکبر، علی‌اکبر
بند اول
اکبر، علی‌اکبر
خَلقاً و خُلقاً مثل پیغمبر؛ علی‌اکبر
پس می‌شود نازل
بعد از رسول‌الله، قرآن بر علی‌اکبر
مثل علی در جنگ
بوده برابر با دوصد لشکر؛ علی‌اکبر
ساقی، عمو باشد
پس می‌شود در کربلا ساغر؛ علی‌اکبر
آغوش ارباب است
مثل صدف، پس می‌شود گوهر؛ علی‌اکبر
آه از زمانی که
جسمش شده چندین علی‌اصغر؛ علی‌اکبر
والا علی‌اکبر
کرده میان معرکه غوغا؛ علی‌اکبر
لشکر، هراسان شد
می‌زد قدم با قامت رعنا؛ علی‌اکبر
وقت رجزخوانی
گفتند: حیدر رفته منبر یا علی‌اکبر؟
آغوش بابایش
ساحل که باشد، می‌شود دریا علی‌اکبر
تا نیزه‌ای آمد
پهلو گرفت، افتاد از بالا؛ علی‌اکبر
شد ارباً اربا، پس
افتاد در سرتاسر صحرا؛ علی‌اکبر
افتاد علی‌اکبر
در روی زانوی پدر، جان داد؛ علی‌اکبر
ارباب می‌گوید:
بعد از تو اُف بر کار این دنیا؛ علی‌اکبر
من بی‌تو می‌میرم
شد قاتلم این داغ دشمن‌شاد؛ علی‌اکبر
ممسوسِ فی‌اللهی
ای در فنون دلبری استاد؛ علی‌اکبر
دستان گلچینی
چیده تو را ای شاخه‌ی شمشاد؛ علی‌اکبر
هرگز نخواهم برد
تا زنده‌ام داغ تو را از یاد؛ علی‌اکبر
باران، علی‌اکبر
بر تشنگان، دریای بی‌پایان؛ علی‌اکبر
جان می‌گرفت ارباب
وقتی به او می‌گفت: “باباجان” علی‌اکبر
پاشیده شد از هم
چون دانه‌ی تسبیح در میدا؛ علی‌اکبر
آن‌قدر از او کم شد
تا این‌که شد در یک عبا پنهان؛ علی‌اکبر
غیر از هزار اکبر
بعد از اذان، باقی نماند از آن علی‌اکبر
آرام خوابیده
در پیش چشم عمّه‌ها بی‌جان؛ علی‌اکبر
