قلبم از مهر خدایی تو، آکنده شده

مداح: حاج محمود کریمی

عنوان: امام حسین علیه السلام

سبک: روضه

روضه همراه با متن

متن روضه

قلبم از مهر خدایی تو، آکنده شده

بند اول

قلبم از مهر خدایی تو، آکنده شده

وقت یک حمله‌ی طوفانی کوبنده شده

می‌روم تا که ببینند، حسن زنده شده

بنگر لشکر کوفه چه پراکنده شده

تیغ حیدر به کمر بسته‌ام و می‌تازم

دست و سر در وسط معرکه می‌اندازم

همه بیمار تو؛ من از همه بیمارترم

من از این لشکر بی‌ریشه، جگردارترم

سیزده‌ساله‌ام و از همه سردارترم

به کمند غم عشق تو گرفتارترم

دست‌پرورده‌ی عبّاس علمدار، منم

نوه‌ی صف‌شکن حیدرکرّار، منم

ای عمو! از حرم، آهسته خودت را برسان

تا که پلکم نشده بسته، خودت را برسان

می‌زنم ناله‌ی پیوسته، خودت را برسان

بر سر پیکر این خسته، خودت را برسان

شکرُ لله، بلاهای عظیمی دارم

حسنی‌زاده‌ام و خلق کریمی دارم

قاسمت در وسط معرکه، غوغا کرده

پدرم، لب به تشکّر ز گلش وا کرده

نیزه‌ای آمده در سینه‌ی من جا کرده

روح من عزم سفر، جانب زهرا کرده

با تن غرق به خون، باز رجز می‌خوانم

می‌روم منتظر آمدنت می‌مانم

گفت: قاسم! بلند شو پسرم

روی پاهات، بندشو پسرم

شعله بر جان ما نکش این‌قدر

به‌روی خاک، پا نکش این‌قدر

پسرم! تو امانت حسنی

چه کنم تا که دست‌وپا نزنی

روی جسمت، برو بیا شده است

استخوان‌های سینه‌ات، وا شده است

شاهد دست‌وپا زدن شده‌ام

آه! شرمنده‌ی حسن شده‌ام

قد کشیدی تو این‌قدر، این‎جا

در عبا، جا نمی‌شوی حتّی

راه رفتند بر حریم تنت

جای نعل است بر روی دهنت

اسب، روی تنت شتاب گرفت

نعل از پیکرت، گلاب گرفت

کینه‌ها نقش بر زمینت کرد

عقده‌های جمل، چنینت کرد

پهلویت در فشار بود؛ شکست

سینه در اضطرار بود؛ شکست

روضه‌ات امتداد تاریخ است

زخم نیزه، مشابه میخ است

تا که پا پشت در گذاشت؛ زدند

مادرم بار شیشه داشت؛ زدند