روایات مربوط به ماه مبارک شعبان
موضوع: حدیث به همراه ترجمه
عنوان: ماه شعبان
متن مطلب
روایات مربوط به ماه مبارک شعبان
۱٫قَالَ اَبُومُحَمَّدٍ العَسْکَرِی علیه السَّلامُ: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام: أَمَا إِنَّکُمْ لَوْ وَقَفْتُمْ عَلَى مَا قَدْ أَعَدَّ رَبُّنَا عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمُطِیعِینَ مِنْ عِبَادِهِ فِی هَذَا الْیَوْمِ، لَقَصَرْتُمْ عَمَّا أَنْتُمْ فِیهِ، وَ شَرَعْتُمْ فِیمَا أُمِرْتُمْ بِهِ. (بحارالأنوار، ج۹۷، ص۵۶ به نقل از تفسیرالامام)
حضرت عسکری علیه السلام از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می کند که فرمود:
بدانید، اگر شما به آن چه پروردگار عزّو جلّ برای مطیعینِ از بندگانش در روز اوّل ماه شعبان فراهم ساخته است آگاه شوید، از آن کاری که هم اکنون مشغول آن هستید، دست برداشته، و به آن چه به شما امر شده است، عمل خواهیدکرد.
۲٫ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: أَلَا فَعَظِّمُوا هَذَا الْیَوْمَ مِنْ شَعْبَانَ مِنْ بَعْدِ تَعْظِیمِکُمْ لِشَعْبَانَ، فَکَمْ مِنْ سَعِیدٍ فِیهِ، وَ کَمْ مِنْ شَقِیٍّ ؛ لِتَکُونُوا مِنَ السُّعَدَاءِ فِیهِ، وَ لَا تَکُونُوا مِنَ الْأَشْقِیَاءِ. (بحارالأنوار، ج۹۷، ص۶۵ به نقل از تفسیرالامام)
رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمودند: آگاه باشید، ماه شعبان را بزرگ شمارید و به دنبال آن، روز اوّل این ماه را تعظیم نمایید. چه بسیار کسانی که در این روز، نیک بخت می شوند، و چه بسیار افرادی که در این روز بدبخت می شوند. پس در این روز از نیک بختان باشید و از بدبختان نباشید.
۳٫ رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمودند:
- هرکس در روز اول ماه شعبان به راهی از راه های خیر بشتابد، به شاخه ای از شاخه های درخت طوبی در آویخته است و لذا آن شاخه او را به سوی بهشت می کشاند.
- هرکس در این روز برای خدا نماز مستحبّی بخواند، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛
- هرکس در این روز صدقه دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛
- هرکس از ستمی درگذرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛
- هرکس بین شوهر و همسرش، بین پدر و فرزندش، بین خویشاوندانش، یا مرد و زن همسایه اش، یا مرد و زن بیگانه آشتی دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛
- هرکس در دَین آن کس که در تنگی و سختی است، تخفیف دهد یا از آن درگذرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛
- هرکس به حساب خویش نظر کند و دَینی را ببیند که صاحبش از آن مأیوس شده است، پس آن دَین را ادا نماید، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛
- هرکس سرپرستی یتیمی را به عهده گیرد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛
- هرکس مانع شود که سفیهی، آبرو و حیثیت مؤمنی را ببرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛
- هرکس همه قرآن یا بخش کوچکی از آن را بخواند، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛
- هرکس یاد خدا و نعمت های او کند، و سپس خدا را شکر کند، به شاخه ای از شاخه های طوبی در آویخته است ؛
- هرکس در این روز مریضی را عیادت کند، به تشییع جنازه ای برود و مصیبتی را به کسی تسلیت گوید، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛
- هرکس در این روز به والدین خود یا یکی از آن دو، نیکی کند، به شاخه ای طوبی در آویخته است. و هرکس والدین خود را قبل از این روز خشمناک کرده باشد، و در این روز آن دو را خوشنود سازد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است
- هرکس در این روز کاری از کارهای خیر انجام دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است. (بحارالأنوار، ج۹۷، ص۶۱-۶۲ به نقل از تفسیرالامام)
۴٫ قال امام رضا علیه السلام: عنِ الْعَبَّاسِ بْنِ هِلَالٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام یَقُولُ: مَنْ تَصَدَّقَ فِی شَعْبَانَ بِصَدَقَهٍ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَهٍ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ. (بحارالأنوار، ج۹۷، ص۷۲ به نقل از عیون اخبارالرضا علیه السلام)
حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
هرکس در شعبان صدقه ای دهد، هرچند به اندازه نصف یک خرما، خداوند آتش را بر بدنش حرام می سازد.
۵٫ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَا أَفْضَلُ مَا یُفْعَلُ فِیهِ؟ قَالَ: الصَّدَقَهُ وَ الِاسْتِغْفَارُ، وَ مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَهٍ فِی شَعْبَانَ، رَبَّاهَا اللَّهُ تَعَالَى کَمَا یُرَبِّی أَحَدُکُمْ فَصِیلَهُ حَتَّى یُوَافِیَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ قَدْ صَارَتْ مِثْلَ أُحُدٍ. (وسائلالشیعه، ج۱۰، ص۵۱۱ به نقل از اقبال الاعمال)
داوود رَقّی می گوید:
به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم:
برترین عمل در ماه شعبان چیست؟ فرمود: صدقه و استغفار. هرکس در ماه شعبان صدقه دهد، خداوند متعال آن را پرورش می دهد، همانگونه که شما بچه شتر را پرورش می دهید، تا آنکه روز قیامت آن را به او باز می گرداند درحالی که به اندازه کوه احد شده است.
۶٫ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَدْ تَذَاکَرَ أَصْحَابُهُ صلّی الله علیه وآله عِنْدَهُ فَضَائِلَ شَعْبَانَ … فَقَامَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ عَلَیهِ السَّلامُ فَقَالَ: بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا رَسُولَ اللَّهِ، صِفْ لَنَا شَیْئاً مِنْ فَضَائِلِهِ لِنَزْدَادَ رَغْبَهً فِی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ، وَ لِنَجْتَهِدَ لِلْجَلِیلِ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهِ. فَقَالَ النَّبِیُّ صلّی الله علیه وآله: مَنْ صَامَ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ سَبْعِینَ حَسَنَهً، الْحَسَنَهُ تَعْدِلُ عِبَادَهَ سَنَهٍ. (بحارالأنوار، ج۹۷، ص۶۹ به نقل از امالی صدوق و ثواب الاعمال)
ابن عباس نقل می کند: اصحاب رسول خدا صلّی الله علیه وآله درباره فضیلت ماه شعبان صحبت می کردند. پس امیرالمؤمنین علیه السلام ایستاد و عرض کرد: پدر و مادرم فدای تو ای رسول خدا، مواردی از فضائل ماه شعبان را برای ما بیان نما تا در این ماه رغبت ما به روزه و قیام شبانه افزایش یافته، و در عبادت خداوند عزّوجلّ تلاش نماییم. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: هرکس روز اوّل ماه شعبان را روزه گیرد، خداوند هفتاد حسنه برای وی می نویسد، به گونه ای که هر حسنه معادل عبادت یک سال است.
۷٫ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَرْحُومٍ الْأَزْدِیِّ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ یَقُولُ: مَنْ صَامَ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّهُ الْبَتَّهَ. (بحارالأنوار،ج۹۷،ص۸۲ به نقل از کتاب فضائِل الْأَشْهُر الثَّلَاثَه)
حضرت صادق علیه السلام فرمودند:
هرکس روز اوّل ماه شعبان روزه گیرد، قطعا بهشت بر او واجب می شود.
۸٫ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا عَلَیهِ السَّلامُ قَالَ: مَنْ صَامَ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ وَجَبَتْ لَهُ الرَّحْمَهُ. (بحارالأنوار،ج۹۷،ص۸۰ به نقل از کتاب فضائِل الْأَشْهُر الثَّلَاثَه)
حضرت رضا علیه السلام فرمود: هرکس روز اوّل ماه شعبان روزه گیرد، رحمت حقّ بر او واجب می شود.
۹٫ حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم:
شعبان ماه من است. هر که ماه مرا روزه بدارد، روز قیامت شفیع او خواهم بود. فضائل الاشهر الثلاثه ص ۶۴ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۹۴ ، ص ۸۳ ، ح ۵۴
۱۰٫ پیامبر صلی الله علیه و آله: إنَّما سُمِّیَ شَعبانُ لأِنَّهُ یَتَشَعَّبُ فیهِ أرزاقُ المُؤمِنینَ (ثواب الأعمال ، ص ۶۲)
ماه شعبان، «شعبان» نامیده شد؛ زیرا روزى هاى مؤمنان در این ماه قسمت مى شود.
