روضه حضرت زینب علیها السلام در شام غریبان – حاج محمود کریمی
موضوع: روضه همراه با متن
عنوان: حضرت زینب علیها السلام – شام غریبان – محرم ۱۴۰۰
سبک: شعر خوانی
مداح: حاج محمود کریمی
متن روضه
روضه حضرت زینب علیها السلام در شام غریبان
حاج محمود کریمی
بند اول
منم زینب که معنای وفایم
منم که فانی راه بقایم
منم یک زن، ولی در اوج غیرت
امیر و فاتحِ کرب‌و‌بلایم
به زهرایی، شبیه مادرم من
به مولایی، شبیه حیدرم من
حسینم رفت، امّا دین به جاماند
به تنهایی، امیرلشکرم من
کلید گنجِ اسرار حسینم
چو عباسم، علمدار حسینم
حسینم گر به مقتل آرمیده
من امشب چشم بیدار حسینم
اگر چه زیر بار غم خمیدم
وگر جام بلا را سرکشیدم
اگر چه جسم بی‌سر دیدم امّا
به غیر از عشق و زیبایی ندیدم
همین امروز دیدم دلبرم رفت
یگانه سایه‌ی روی سرم رفت
فرات و اشک خیمه موج می‌زد
لب تشنه حسینم از حرم رفت
بند دوم
شام غریبون بعد هر آه
میگم یا سیدی آجرک‌الله
با من زمین و آسمون می‌خونن
آقا ادرکنی یا بقیهالله
اهل حرم باپر سوخته
ببین هر چی که بود یکسره سوخته
دیدم، حرامیا دعوا می‌کردن
سر لباسی که فاطمه دوخته
شام غریبون گریه می‌کرد، برات
هر نیزه‌ای خون گریه می‌کرد با من
آتیش خیمه نوحه می‌خوند برات
وحش بیابون گریه می‌کرد، با من
ما موندیم و لشکر دشمن
که با، غضب به ما هجوم آوردن
من و این صحنه‌ها که گفتنی نیست
داداش چشم اباالفضل تو روشن
هفتاد جسم پاره‌پاره
توو دشت، مرکبایی که بی سواره
نمیشه گفت، که عدو چیکار کرد
فقط، برای چنتا گوشواره
موقع سوختن می‌دویدن
زیر شمشیر دشمن می‌دویدن
روی خارای صحرا پا برهنه
همه آتیش به دامن می‌دویدن
حالا، ما پیرو پیر خمینیم
همه، تا به ابد به زیر دینیم
فدایِ گریه های اون شهیدی
که گفت، ما ملت امام حسینیم
این جلوه‌ی انا فتحناست
که این، پرچم به دست ملت ماس
همه، پیرو اون شهیدیم
که داد، دستاش و به دستای عباس
بند سوم
تو کیستی که در غم از دست دادنت
مردان ما شبیه زنان گریه می‌کنند
دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت
آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست
