غیبت
موضوع: منبر کوتاه
عنوان: غیبت
متن کامل منبر
متن منبر
غیبت
آیه
….وَلَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ
…ﺍﺯ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻏﻴﺒﺖ ﻧﻨﻤﺎﻳﻴﺪ،ﺁﻳﺎ یکی ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ؟بی ﺗﺮﺩﻳﺪ[ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ]ﻧﻔﺮﺕ ﺩﺍﺭﻳﺪ،ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻮﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ.
سوره مبارکه حجرات آیه ۱۲
وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَهٍ لُّمَزَهٍ
ﻭﺍی ﺑﺮ ﻫﺮ ﻋﻴﺐ ﺟﻮی ﺑﺪﮔﻮی!
سوره مبارکه همزه آیه ۱
لَّا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ وَکَانَ اللَّهُ سَمِیعًا عَلِیمًا
ﺧﺪﺍ ﺍﻓﺸﺎی ﺑﺪی ﻫﺎی ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ،ﺟﺰ ﺑﺮﺍﻱ کسی ﻛﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺘﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ [ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ ﺑﺮﺍی ﺩﻓﻊ ﺳﺘﻢ،ﺍﻓﺸﺎﻱ ﺑﺪی ﻫﺎی ﺳﺘﻤﻜﺎﺭ ﺟﺎﻳﺰ ﺍﺳﺖ ] ﻭ ﺧﺪﺍ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ.
سوره مبارکه نساءآیه ۱۴۸
حدیث
پیامبراکرم صلّی الله و علیه و آله وسلّم
هل تَدْرُونَ مَا الْغِیبَهُ؟ قَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ ذِکْرُکَ أَخَاکَ بِمَا یَکْرَهُ قِیلَ أَ رَأَیْتَ إِنْ کَانَ فِی أَخِی مَا أَقُولُ قَالَ ص إِنْ کَانَ فِیهِ مَا تَقُولُ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ فِیهِ فَقَدْ بَهَتَّه
آیا مى دانید غیبت چیست؟عرض کردند:خدا و پیامبر او بهتر مى دانند،فرمودند:این که از برادرت چیزى بگویى که دوست ندارد،عرض شد:اگر آنچه مى گویم در برادرم بود چه؟ فرمودند:گر آنچه مى گویى در او باشد،غیبتش کرده اى و اگر آنچه مى گویى در او نباشد،به او تهمت زده اى.
مجموعه ورام جلد ۱ ص ۱۱۸
یُؤْتَى بِأَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَهِ یُوقَفُ بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَ یُدْفَعُ إِلَیْهِ کِتَابُهُ فَلَا یَرَى حَسَنَاتِهِ فَیَقُولُ إِلَهِی لَیْسَ هَذَا کِتَابِی فَإِنِّی لَا أَرَى فِیهَا طَاعَتِی فَیُقَالُ إِنَّ رَبَّکَ لَا یَضِلُّ وَ لا یَنْسى ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغْتِیَابِ النَّاسِ ثُمَّ یُؤْتَى بِآخَرَ وَ یُدْفَعُ إِلَیْهِ کِتَابُهُ فَیَرَى فِیهِ طَاعَاتٍ کَثِیرَهً فَیَقُولُ إِلَهِی مَا هَذَا کِتَابِی فَإِنِّی مَا عَمِلْتُ هَذِهِ الطَّاعَاتِ فَیَقُولُ إِنَّ فُلَاناً اغْتَابَکَ فَدُفِعَتْ حَسَنَاتُهُ إِلَیْکَ.
روز قیامت فردى را مى آورند و او را در پیشگاه خدا نگه مى دارند و کارنامه اش را به او مى دهند،اما حسنات خود را در آن نمى بیند،عرض مى کند:الهى! این کارنامه من نیست!زیرا من در آن طاعات خود را نمى بینم!به او گفته مى شود:پروردگار تو نه خطا مى کند و نه فراموش،عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت،سپس مرد دیگرى را مى آورند و کارنامه اش را به او مى دهند،در آن طاعت بسیارى را مشاهده مى کند،عرض مى کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام!گفته مى شود:فلانى از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم.
جامع الأخبار (شعیری)ص۱۴۷
امام على علیه السّلام
اَلسامِعُ لِلغیبَهِ کَالمُغتابِ
شنونده غیبت،مانند غیبت کننده است.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۲۱،ح۴۴۴۳
داستان
انس بن مالک مىگوید:روزى رسول خدا صلّى الله علیه و آله وسلّم امر به روزه فرمود و دستور داد کسى بدون اجازه من افطار نکند،مردم روزه گرفتند،چون غروب شد هر روزهدارى براى اجازه افطار به محضر آن جناب آمد و آن حضرت اجازه افطار داد.
در آن وقت مردى آمد و عرضه داشت دو دختر دارم که تاکنون افطار نکردهاند و از آمدن به محضر شما حیا مىکنند،اجازه دهید هر دو افطار نمایند،حضرت جواب نداد،آن مرد گفتهاش را تکرار کرد،حضرت پاسخ نگفت،چون بار سوم گفتارش را تکرار کرد حضرت فرمود:آنها که روزه نبودند،چگونه روزه بودند در حالی که گوشت مردم را خوردهاند،به خانه برو و به هر دو بگو قِی (استفراغ) کنند،آن مرد به خانه رفت و دستور قی کردن داد،آن دو قی کردند در حالی که از دهان هر یک قطعهاى خون لخته شده بیرون آمد،آن مرد در حال تعجب به محضر رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم آمد و داستان را گفت،حضرت فرمود:به آن کسى که جانم در دست اوست اگر این گناه غیبت بر آنان باقى مانده بود اهل آتش بودند!!
عرفان اسلامی(شرح جامع مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه)،حسین انصاریان،ج ۱۰