حاج حیدر خمسه – روضه حضرت مسلم علیه السلام – شب اول محرم

مداح: حاج حیدر خمسه

عنوان: امام مسلم علیه السلام

سبک: روضه

روضه همراه با متن

متن روضه

حاج حیدر خمسه

کوچه به کوچه گشته ام میخانه ای نیست

این روزها یک عاقلِ دیوانه ای نیست

انگار خاکِ مُرده پاشیدند اینجا

این سرزمین بی روضه جز ویرانه ای نیست

*روضه ها کو؟ تکیه ها کو؟ این روزها پرچم مشکی ها هم کم شده….*

وقتی که دیوارِ حسینیه نباشد

دیگر برای تکیه کردن شانه ای نیست

* تو این کرونایی، امام حسین یه اَلَک گرفته دستش، الحمدالله ما هم ته این اَلَک موندیم، من رو نگهدار، من گفتم به کارِت میام، با دهنِ بسته هم میگم:حسین! یه روز خاک پُر میشه تو این دهن، از حالا تمرین کن، با دهنِ بسته داد بزن: حسین!…*

روزیِّ یک شهر از هوارِ یک گدا بود

فقر آمده چون نالۀ مستانه ای نیست

*اون عالم میگه: بارها قرار بوده تهران خراب بشه، حضرت زهرا هی واسطه میشده، هی میگفته: اینها برا حسین گریه میکنن…*

باید مصیبت های زینب را بیان کرد

حالا که دیگر بین ما بیگانه ای نیست

روزی به زلفت شانه می زد، دستِ زینب

جز پنجه های شمر حالا شانه ای نیست

از بس سرت افتاده از بالای نیزه

دیگر برایِ صورتِ تو چانه ای نیست

عباس چشمان خودش را بسته یعنی

جایِ حرم در بزمِ بی شرمانه ای نیست …

*بَزم میدونی یعنی چی؟ بزمِ بی حیاها، شراب داره، قمار داره، خرید و فروشِ……ناله بزن:حسین*

میدَرد داغِ تو هر لحظه گریبانِ مرا

کاش خاموش کُنی سینه‌ی سوزانِ مرا

خنده کردند در این شهر همین که گفتم:

برسانید به او حالِ پریشانِ مرا

آتش از بام سرم ریخت که گیر اُفتادم

شعله سوزاند میانِ همه مژگانِ مرا

*یه وقت زجر یه سردارِ نظامی مثلِ مسلم رو میزنه، یه وقت زجر یه دختر بچه رو میزنه، این کجا، اون کجا…*

زجر اینجا به لبم زد که نگویم برگرد

ریخت در کاسه‌ی آبی دو سه دندانِ مرا

آقا ابی عبدالله اومد گشت تویِ یارانش، همه رو که نگاه کرد دید از همه امین تر مُسلمِ، چون فامیلشِ، صدا زد: گفت: بیا پسر عمو، مسلم اومد، جانم آقا، گفت: میخوام بری کوفه، برام خبر بیاری از اونجا، ببینی چه خبرِ، می دونی که من میخوام با زن و بچه ام برم کوفه…مسلم گفت: اطاعت، فقط من دو تا پسرام رو می برم، بار رویِ دوش شما کمتر بشه، اما این دخترم رو هواش رو داشته باش…

وقتی یه سوار اومد خبر شهادتِ مسلم رو بده، آقا ابی عبدالله رو که دید، گفت: میشه با شما تنها حرف بزنم؟ ابی عبدالله گفت: چی شده، چرا سر و صورتت خونیِ؟ گفت: آقا! مسلم رو کشتن…ابی عبدالله دستاش رو گذاشت رو سرش، گفت: بگید زینب بیاد، خانوم اومد، گفت: همه رو جمع کن من باهاشون کار دارم، همه جمع شدن، گفت: حمیده دخترِ مسلم رو بیار، حمیده اومد رو پایِ ابی عبدالله، آقا فرمود: حمیده از این به بعد من بابایِ تو هستم. یه جوری بغلش گرفت، سکینه داشت میدید، رقیه داشت می دید، گفت: از این به بعد علی اکبر برادرتِ، هی دست رو سرش می کشید، اما گذشت، ظهر عاشورا اومد با ذوالجناح بره میدان، دید اسب حرکت نمیکنه،نگاه کرد دید سکینه پاهای اسب رو گرفته، گفت: بابا! تا نیایی پایین نمیذارم بری، اومد پایین، گفت: بابا! قشنگ بشین، نشست رو خاک، بابا رو تو بغلش گرفت، گفت: بابا سفت بغلم کن، گفت: دست رو سرم بکش. ابی عبدالله گفت: چی شده بابا؟ گفت: یادت میاد خبرِ مسلم رو آوُردن نشوندیش تو بغلت، دلم خواست، الان بری بر نمیگردی، کی سکینه رو بغل کنه…

مثل امروز روز اول ماه محرم، پسرِ شبیب اومد دید امام رضا زانویِ غم بغل کرده، اومد از آقا سئوال کرد: آقاجان! چی شده؟ امام رضا بغض امونش نمیداد حرف بزنه، گفت: آقا اتقاقی افتاده؟ گفت: پسرِ شبیب امروز اولِ محرمِ…*

یابن شبیب یاد کن از پیکرِ حسین

ضجه بزن برایِ تنِ بی سرِ حسین

عالم اگر بمیرد از این غصه کم بود

کف می زدند دور و برِ خواهرِ حسین

از خیمه تا به تل به زمین خورد عمه ام

یابن شبیب دست به سر بُرد عمه ام

یابن شبیب گُل ته گودال دیده ای؟

قرآن پاره پاره و پامال دیده ای؟

هنگام دست و پا زدنش دست می زدند

یابن شبیب غارتِ خلخال دیده ای؟

حسین….